Znakiem rozpoznawczym Targówka Mieszkaniowego, wyróżniającym go spośród innych warszawskich osiedli tego okresu, jest podzielenie długich budynków klatkowych na segmenty i ustawienie ich po kształtach łuków. Wytworzone półokrągłe przestrzenie wypełnione zostały niskimi obiektami usługowymi, wysokimi punktowcami, parkingami oraz terenami rekreacyjnymi. Na terenie całej jednostki dostrzec można również zespoły zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, m.in. w okolicy ul. Hodowlanej, św. Wincentego/Cmentarnej, Borzymowskiej, a także resztki pierzei przedwojennej zabudowy jak kwartał między ul. Radzymińską a Święciańską. Przestrzenie pomiędzy budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi są otwarte i ogólnodostępne, uzupełnione bogatą infrastrukturą społeczną oraz terenami zielonymi.

 Ulica Bieżuńska za skrzyżowaniem z ul. Radzymińską, łączy się z ul. Trocką, która stanowi dojście/dojazd do stacji Metro Trocka. Natomiast przy samej ul. Trockiej zlokalizowane są obiekty oświatowe, sakralne oraz tereny zielone. Zasadna jest zatem kontynuacja zwartej zabudowy Targówka Mieszkaniowego dalej na ul. Bieżuńskiej aż do torów kolejowych i planowanej stacji.